|
Overweging 18 jan. 2009 (2e zondag door het jaar B) © Mieke Verkoeijen |
Jongerenkerk Venlo Overweging van Mieke Verkoeijen bij 1 Sam.3,3b + 10-19 en Jo. 1, 35-42 |
Geroepen Lieve Mensen, het gaat vandaag over roeping, en geroepen worden, en op weg gezet worden . Het gaat vandaag over je weg vinden, het spoor zoeken een spoor dat mag leiden naar een
onverwacht levensdoel, een levensrichting ,'n perspectief. Voor ieder mens een uitdaging om zijn spoor te volgen. Ook al is het niet allemaal zo
duidelijk waar het naar toe gaat. Toch voelen we ons geroepen het erop te wagen. De schriftlezingen van zojuist gaan in ieder geval over een aantal van die spoorzoekers. De ene is nog een kind en de andere zijn volwassenen. Ze nodigen ons uit om hier samen over na te denken. Zoals we hier bij elkaar zijn, zou ieder van ons naar alle waarschijnlijkheid verhalen kunnen
vertellen over hoe je jezelf geroepen voelde een bepaalde levensrichting te kiezen, een
levensdoel na te streven. Je beroep te vinden of misschien bent u nog volop bezig die te
vinden. Als je al onze verhalen naast elkaar zou zetten, dan valt het je op dat sommigen van ons heel
gemakkelijk hun levensspoor vinden en zijn gaan volgen, en uiteindelijk goed
terechtgekomen zijn. Je zou jaloers kunnen zijn op die mensen en kunnen zeggen dat ze maar echte geluksvogels
zijn. Andere mensen vertellen ons weer dat zij met vallen en ópstaan op hun levensspoor zijn
gekomen. Verhalen van...b.v. géén keuzes kunnen maken, van verkeerd kiezen, van allerlei hobbels, van
teleurstellingen en tegenwerking. Toch zijn we allen uiteindelijk onze weg móeten gaan ,en
hebben we ons spoor moeten zoeken. Soms hebben mensen in hun leven een vingerwijzing nodig of moeten ervaringen opdoen om
tot het juiste inzicht te komen om als het ware hun roeping te verstaan. Zo zien we het ook bij de eerste lezing van de roep van Samuel. Om even duidelijk te maken wie Eli is. Hij is een oude en blinde priester die God diende in
de tempel op de plaats in het centrale heiligdom, waar de verbondsark uit de woestijntijd
werd bewaard. Eli had 2 zonen die door hun wangedrag hem te schande hadden gemaakt. Daarom was Eli blij, dat hij Samuel onder zijn hoede kreeg. Onder zijn toezicht doet Samuel
dienst in de tempel. Hij slaapt bij de Ark van God in het heiligdom. Tot driemaal toe hoort hij
zijn naam roepen."Hier ben ik", antwoordt hij en loopt naar Eli. Samuel kent de stem van de
Heer nog niet; het was hem nog nooit geopenbaard. Zo heeft hij dan toch de bemiddeling van
de oude Eli nodig die hem duidelijk maakt dat het de Heer is die hem roept. Deze Eli leert
hem te reageren op Gods roepstem:"Spreek Heer uw dienaar luistert" is dan het antwoord van Samuel. Een verhaal van roepen, spreken en luisteren. In het evangelie is het Johánnes die de bemiddelingsrol speelt. Hij heeft al een voorsprong op de andere leerlingen, hij heeft zijn richting al gevonden. Die Johannes is de laatste weken vaker in beeld geweest. Laten we nog even in vogelvlucht teruggaan naar de advent, hoe het allemaal begon.
Johannes als 'roepende in de woestijn'.Johannes die het doopsel van bekering predikte en
mensen aanzette tot inkeer en boete. Hij vestigt de aandacht niet op zichzelf. Het gaat niet om mij, maar om degene die ná mij komt. Hij is onze wegwijzer en maakt de paden recht voor de komst van de Heer Dan beleven we de Kersttijd met de geboorte van Jezus. Die kersttijd werd afgesloten met de
Doop van Jezus. Die doop van Jezus was spectaculair. U heeft het vorige week al gehoord: Jezus stapte uit het
water en wat toen gebeurde getuigt de evangelist Johannes; De hemel opende zich en de H.Geest kwam zichtbaar als een duif en een stem weerklonk: "Jij
bent mijn enige Zoon, een man naar mijn hart." Een hele ervaring van Johannes die al vroeg vermoedde dít is de man waar de wereld op
wacht. Als we dan het evangelie van vandaag horen dan is het niet opmerkelijk dat Johannes
uitroept:"Zie het Lam Gods" Hij zegt niet: daar gaat Jezus van Nazareth, maar "het Lam
Gods". Is dat geen geloofsbelijdenis? Die twee leerlingen, die bij Johannes staan worden door die woorden geraakt; ze komen in
actie en hun spoor begint. Uit zichzelf volgen ze Jezus en op de vraag van Jezus:"Wat
verlangen jullie"is hun reactie:"Waar verblijft u?" Dit is méér dan :'Waar woont u, wat is uw adres, meer de vraag naar:"Wie bent u eigenlijk,
wat is uw identitieit, wat is uw uitgangspunt?" En hoe dan het samenspel v erder gaat. Andreas, die zijn broer op het spoor van Jezus attent maakt. Andreas die zo geraakt is zegt
niet:"We hebben Jezus gevonden, maar we hebben de Messias, de Gezalfde gevonden.
Eveneens een geloofsbelijdenis vn een geraakt mens. Andreas gaat met zijn broer mee en als zij bij de Gezalfde staan, krijgt Simon Petrus ook
meer te horen dan "Hallo Simon". Hij wordt Kefas, Rots genoemd. Wat dat betekent begrijpt
hij op dat moment nog niet, nieuwsgierig en gefascineerd door die Jezus volgen ze Hem.. Lieve mensen, kiezen voor een bepaald levensspoor doet ieder mens uiteindelijk zelf. Je zegt
zélf ja of nee of nog even niet. Maar tegelijk wordt vandaag, -door de lezingen, eigenlijk door
de geloofsverhalen van anderen,- onze aandacht gevestigd op iets anders. We ontdekken dat we in 't maken van keuzes in ons leven het niet altijd alleen af kunnen,
maar soms een duwtje in de rug nodig hebben. Samuel kreeg zijn roeping door bemiddeling van Eli. Johannes wees letterlijk op Jezus. Dus een samenspel van omstandigheden met elkaar. Zo
kunnen wij ook elkaar attent maken op verborgen talenten en elkaars ogen en hart openen
voor meer dan de dagelijkse feiten. Moge God, die wij onze Vader mogen noemen hierin een rol spelen. Hij wacht op jou om je
hierin te begeleiden. En als het dán nog moeilijk is leer dan te luisteren naar de roepstem diep in jezelf, daarvoor
moet je wel stil worden om het te verstaan. Amen Geraadpleegde Literatuur:
Tijdschrift v.d. Verkondiging 1-06 en Kris Depoortere Mieke Verkoeijen |