Euverwaeging Vastelaoveszôndaag 22 fibberwarie 2009

© Gé van der Heijden

Jongerenkerk

Venlo

Praekbuut gehalde door

Truus en Petra

Vastelaovend

Truus:

Leef Jocusvolk, leef andere luuj
hae steit-se weer, ôg worteletruuj,
um met permissie van d'n daeke
ein praekske veur ôg aaf te staeke.
Maar ik doon 't neet allein.
Petra hilt mich op de bein.
As mich de lach d'n aom aafsniet,
zörg het det 't kèrke vaerder riet.

Petra:

In Venlo is 't weer zoeë wiéd,
't is weer vastelaovestiéd.
Same wat sjoenkele, same wat drinke ...
Och minseleef, det duit mich dinke
aan det veurval beej de hemelpaort.
Geej kint mich geluive op mien waord:
waat ik zeg, is ech gebeurd.
't woort mich per e-mail toegesteurd.
Met op d'n achtergrônd ein ingelekoeër
arriveert beej d'n hemel eine pestoeër
en tegeliék met um - oh yes! -
ein echte vastelaovesprinses.
Piëtrus dae met ingele had staon fuive,
dae kôs zien auge neet geluive.
Hae boog deep veur 't vorstelik maedje
en dach beej zichzelf: waat is 't ein plaetje!
Het woort nao ein sjieke kamer toe gebrach
wao 't met wién en amuses woort opgewach.
Pestoeër aevel meus wachte op ein höltere bank
örges achter in eine tôchtige gangk.
Hae dach: is det d'n dank veur al mien werk
mien laeve lang veur God en kerk?
En hae had 't lef um 't waoge
beej Piëtrus teks en oétleg te gaon vraoge.
"Pestoeër", zag toen d'n iërste paus,
"ik zeen des-dich 't neet vertrouws.
Maar kiék, pestuurs met bestumming hemelse land
die waere al iëuwe aan de laupende band
beej mich aan de hemelpaort gedrop.
Dao kiék heej neemus nog van um of op.
Maar ein prinses, pestoeër, det is pas wat,
die heb ik heej nog noëits gehad!"

Truus:

In Venlo is 't weer zoeë wiéd,
't is weer vastelaovestiéd.
Verkleid door de binnestad flanere,
neet näöle en neet lermetere,
ein bietje jen, joeks en plezeer,
ein glaeske fris, ein glaeske beer,
't laeve euver 't bölke aaie,
och det kin de mins neet schaaie.
Oét d'n band ens efkes springe,
leedjes euver lente zinge,
efkes e-weg oét det knellend korset
van daaglikse plichte en regel en wet.
Me blief 't zegge en auk schriéve:
de baog kin neet altiéd gespanne bliéve.

Zin um mien erm en bein te bewaege.
Zin um de sleurduuvel de pan oét te vaege.
Zin in petètjes, zin in krokette,
zin um de bleumkes boéte te zette.
Zin in leefde, zin um 't laeve
ein hiële dieke kösmoel te gaon gaeve.
Zin um te lache, zin in zin,
zin um te veule: 't is good det ik d'r bin.

Petra:

Leef minse, humor is de meuite waerd
umdet ze alles tot minselikke proporties relativeert.
Noow kin ik heej lang euver klasjenere
maar baeter kin ik ôg ein veurbeeld prizentere.
Jan kump oét schoeël, begint te mokke:
"De meister haet mich aan de haor getrokke!"
"Wach maar", zag pap, "we neme wraak",
noom Jantje mei nao ein kapperszaak.
Dao woort 't knölke in ein wip
wies 't letste häörke kaal geknip.
"Zoeë", zag pap, "ik meug verrekke
as dae dich noow nog aan de haor kin trekke."
D'n daag daonao, de schoeël zit d'rop
Jan löp met zien broor mei op.
Hae had 't duudelik neet good zitte.
"Jao", zag hae, "iërs mien haor, noow ditte:
wie weej nao de gym vertrokke,
haet-te mich aan mien oëre getrokke."
En voogde d'r aan toe, ein bietje euverstuur:
"Maar niks taege pap vertelle, huur!"

Truus:

Zoeë is d'r met ein restaurant in Lônde
auk nog ein anekdotetje verbônde.
Wae d'r gewaes is, kin 't beame,
zeej makde dao de volgende reklame:
"Leef gaste, weej kinne ôg vertelle:
alles waat geej wilt, kint geej beej ôs bestelle.
En kriége weej ôg bestelling neet rônd,
dan krieg geej van ôs viéfhônderd pônd."
Eine gas woel det ens oétprobere
en zag taege d'n ober die aan kwaam paradere:
"In ein sneej roggebroeëd heb ik trek
geserveerd met wat giraffenekke-spek."
De kelner alles netjes genoteerd,
d'r mei nao de keuke toe gemarcheerd.
Brik dao de kônsternatie oét.
Enfin, um kort te gaon en tot besloét:
D'n ober, hiël ônaangenaam verras,
löp truuk nao ziene taofelgas
en zaet: "och, staon mich toe, meneer,
det ik mich beej ôg exkuseer.
In twintig jaor heb ik nog noëts meigemak,
det 't roggebroeëd waas opgerak."

Ik huuër ôg dinke, beste minse:
"Waazele, dich Truuj, det kin-se,
maar 't is toch gen meneer van praeke
zônder euver ôs gelauf te spraeke."
Ik gaef 't toe, leef luuj, geej heb geliék,
weej hebbe neet gepraek, maar kiék,
det haet Jezus al gedaon
in 't evangelie waal te verstaon.
Geej, luuj in 't Jocusriék van Sintermerte,
neem ôg Jezus' wäörd ter herte,
want waat Hae is kômme verkôndige,
is neet zônne waazel as wao weej ôs aan bezôndige!
God hilt van ôg. Hald auk van ein.
Det mak 't laeve waerdevol en fijn.

Zoeë, ôs praekske is noow aaf.
Alleluia en alaaf!