Historie van de Minderbroederskerk (link)

Een interessant artikel over de historie van de Minderbroederskerk vind je als je op deze link klikt.

Met dank aan Hans Peeters.

Kanttekening bij dit artikel van Gé van der Heijden

Ik heb een kanttekening bij de benaming “Circus Brueren” en bij het ontstaan van de Jongerenkerk.
 
Wat ik na ruim 50 jaar nog uit mijn geheugen meen te kunnen opdelven is het volgende:
 
In een aantal jaren voorafgaand aan het ontstaan van de Jongerenkerk waren er de zo genoemde “Vastenconferenties”.
Een initiatief van kap. Brueren.
In de 6 weken vóór Pasen werd 1x per week een bijeenkomst gehouden waarvoor kap. Brueren gastsprekers/musici/zangers/koren uitnodigde.
Hij wilde er met name de jonge mensen mee aanspreken.
Die vastenconferenties vonden aanvankelijk alleen plaats in de St. Martinuskerk.

Later werden ze ook gehouden in de St. Antoniuskerk in Blerick.
Nadat een conferentie eerst in de St. Martinuskerk had plaatsgevonden, trok de hele karavaan van medewerkers van Venlo naar Blerick.
Dat fenomeen betitelden sommigen spottend met de naam Circus Brueren.
Pas later is men die naam ook voor de JK gaan gebruiken.
 
Om de Vastenconferenties te kunnen organiseren had Leo Brueren de steun van een aantal vrijwilligers. Ik herinner me nog de namen Tom van de Loo en Marianne Bonsel.
In 1965 werd de reeks goed bezochte vastenconferenties afgesloten met een Witte Donderdagviering in de St. Martinuskerk, die muzikaal werd opgeluisterd door een jongerenkoor + combo uit Duisburg o.l.v. Leo Schuhen.
 
Het was een samenloop van 2 omstandigheden die kiem vormden van wat later de JK Venlo werd.
1. Na de Witte Donderdagviering van 1965 drongen jongeren er bij Leo Brueren op aan om vaker zoiets te laten plaats vinden dan alleen tijdens de vastenconferenties. Naar ik meen te weten trok Leo daar niet hard aan.
2. De Gemeente Venlo wilde de leegstaande en niet meer gebruikte Minderbroederskerk     van de St. Martinusparochie overnemen. De gemeente liep met het plan om er een soort receptieruimte van te maken.
Deken Strijkers, destijds pastoor van de St. Martinusparochie en deken van het dekenaat, was er allerminst de man naar om kerkelijke goederen af te staan.
De deken kreeg een lumineus idee. Hij gaf Leo Brueren de opdracht om in de Minderbroederskerk iets met jongeren te gaan doen. Aldus had de deken naar de gemeente toe een mooi excuus om het gebouw niet te hoeven overdragen.
 
Schoorvoetend zwichtte Leo Brueren voor de argumenten. Ergens in juni 1965 vond bij wijze van proef een viering voor jongeren plaats in de Minderbroederskerk.
Die proef werd als geslaagd beschouwd.
Na de grote vakantie werd gestart met een wekelijkse viering.
Die vieringen vonden plaats onder de titel “Jeugdmis Venlo”. 
Die vieringen werden aanvankelijk bezocht door enkele tientallen jonge mensen.
Maar dat aantal groeide in de loop van 1,5/2 jaar uit tot duizend of nog meer per zondag.
Het gebeuren bleek geen eendagsvlieg te zijn.

De naam Jongerenkerk Venlo is van later datum.
Die ontstond bij mijn weten pas eind 1968/begin 1969 toen er behoefte was aan een vorm van rechtspersoonlijkheid en de Stichting Jongerenkerk Venlo werd opgericht.
 
Strikt genomen is Leo Brueren dus niet de initiatiefnemer van de Jongerenkerk.
Dat hij, nadat hij eenmaal op het verzoek van de jongeren en van deken Strijkers was ingegaan, de grote inspirator was staat buiten kijf.